Program

Program naszego Przedszkola oparty jest na założeniu, że dzieci różnią się między sobą zdolnościami, zainteresowaniami, sposobem przyswajania informacji. Naszym celem jest pobudzanie, wzmacnianie i rozwijanie tych indywidualnych predyspozycji. Podkreślając mocne strony i wykorzystując naturalny potencjał dzieci wynikający z chęci poznawania świata, staramy się budować wewnętrzną motywację do nauki.

Dziecko poznaje świat i uczy się poprzez działanie, dlatego decydującą rolę w procesie edukacyjnym odgrywa jego własna aktywność. W naszej pracy wykorzystujemy metody zachęcające do samodzielności, odkrywania, doświadczania, eksperymentowania, stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi. Skłaniamy do brania odpowiedzialności, planowania swoich działań, podejmowania współpracy z rówieśnikami, a wszystko to, aby umożliwić rozwój nie tylko w zakresie umiejętności poznawczych, ale także społecznych i emocjonalnych. Dzięki ukształtowanej w ten sposób wewnętrznej motywacji i odporności emocjonalnej, dziecko jest świadome własnych możliwości, potrafi zarówno pomóc, jak i skorzystać ze wsparcia innych osób, nie obawia się trudności i chętnie podejmuje nowe wyzwania.

Podstawą funkcjonowania naszego przedszkola są:

WIELOASPEKTOWY ROZWÓJ
Wspieranie rozwoju dziecka to adekwatne odpowiadanie na jego potrzeby, zainteresowania i problemy pojawiające się zarówno w obszarze poznawczym, emocjonalnym, społecznym jak i ruchowym. Oznacza to zapewnienie dziecku możliwości poznawania świata zgodnie z jego preferencjami, zainteresowaniami, aktualnym i oczekiwanym poziomem rozwoju przy jednoczesnym poszanowaniu praw innych do ich rozwoju na takich samych warunkach.

SZACUNEK I GODNOŚĆ
Wszelkie działania, zarówno edukacyjne, jak również opiekuńcze czy wychowawcze opierają się na szacunku do dzieci jako ludzi. Również od najmłodszych, adekwatnie do poziomu rozwoju, oczekiwane jest poszanowanie godności i integralności innych. Nauczyciele kształtują w dzieciach tę postawę, przede wszystkim wskazując im właściwy wzorzec swoim zachowaniem.

WEWNĘTRZNA MOTYWACJA DO NAUKI
Poznawanie świata w różnorodny sposób ma być celem samym w sobie, a nauka praw i zasad rządzących rzeczywistością – fascynującą przygodą. Nauczyciele czerpią z dziecięcej ciekawości, są przewodnikami, życzliwymi doradcami w świecie nauki. Ich celem jest w większej mierze umiejętne pobudzanie dzieci do stawiania pytań, niż udzielania na nie odpowiedzi: dawanie wskazówek, gdzie znaleźć informacje, niż ich proste przekazywanie.

OCENIANIE ZAANGAŻOWANIA, NIE TYLKO EFEKTÓW
Nauczyciele wnikliwie i wieloaspektowo obserwują działania dziecka, dostrzegając jego trudności i mocne strony. Zawsze oceniają zaangażowanie dziecka w zadanie, czynione postępy, poziom współpracy z innymi, zachowania społeczne, kulturę osobistą, a nie tylko końcowy efekt pracy.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WŁASNE ZACHOWANIE I KSZTAŁCENIE
Dziecko ma wiele praw wynikających z tego, że jest po prostu człowiekiem i wiele przynależnych mu szczególnych uprawnień z tytułu bycia dzieckiem. W naszym Przedszkolu staramy się kształtować w dzieciach poczucie, że obok praw mają również obowiązki wynikające z tych samych przesłanek. Szczególnie ważne jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności za swoje zachowania i ich konsekwencje, a także za własną naukę. Zadaniem nauczycieli jest pobudzanie do samokształcenia i samokontroli, co umacnia dzieci w poczuciu sprawczości i odpowiedzialności za własną pracę.

WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA
Nauczyciele systematycznie obserwują dzieci, sporządzając opis ich postępów i ściśle współpracując ze specjalistami (logopedą, psychologiem, pedagogiem, terapeutą integracji sensorycznej). W razie potrzeby kierują dzieci do odpowiednich poradni terapeutycznych lub opracowują i realizują indywidualne programy. Pamiętają, że szczególnego wsparcia potrzebują zarówno dzieci z trudnościami, jak również dzieci uzdolnione.

WPROWADZANIE ZASAD ZAMIAST STAWIANIA FIZYCZNYCH BARIER
Nauczyciele w swojej pracy starają się budować w dzieciach poczucie odpowiedzialności za siebie, innych i swoje otoczenie. Uczą współpracy i szacunku, pokazując zalety płynące z pozytywnych relacji społecznych. Zasady wprowadzane są stopniowo, tak, by dzieci mogły je zintegrować i traktować jako obowiązujące w imię wspólnego dobra.

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI
Nauczyciele postrzegają proces edukacyjno-wychowawczy jako trójstronną relację pomiędzy dzieckiem, jego środowiskiem domowym a szeroko pojętym środowiskiem edukacyjnym, w skład którego wchodzą nauczyciele, dyrekcja oraz wszyscy pracownicy przedszkola. W kontaktach z rodzicami starają się wypracować zasady współpracy w oparciu o podobieństwa i poszanowanie różnic co do zasad wychowania.